شیراز؛ شهری در عمق زیبایی و اصالت!

شیراز به عنوان پنجمین شهر بزرگ و پرجمعیت‌ ایران و همچنین یکی از شهرهای توریستی به شمار می‌رود. این شهر زیبا به سبب جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی، مذهبی و طبیعی فراوان، همواره گردشگران بسیاری را به سوی خود فرامی‌خواند و دومین شهر ادبی جهان و سومین شهر مذهبی ایران است. نام شیراز در کتاب‌ها و اسناد تاریخی، با نام‌های مختلفی نظیر: «تیرازیس»، «شیرازیس» و «شیراز» به ثبت رسیده‌است.

شیراز شهر شعر و ادب و جهانی از دیدنی‌ها و حقایق جالب را در دل خود جای داده است که هر کسی را محو خود می‌سازد. در اردیبهشت، به معنای واقعی بهشت به شیراز آورده می‌شود. برای همین ۱۵ اردیبهشت در تقدیم به عنوان روز شیراز نامگذاری شده است. شیراز بیشترین دلیل شهرت خود را مدیون وجود لسان‌الغیب حافظ و آرامگاهش در حافظیه است. حافظیه در باغی مصفا و با یک گنبد هشت ضلعی در میان مجموعه آرامگاهی در شمال شیراز قرار دارد، و از مهمترین جاذبه‌های شهر محسوب می‌شود.

سفر به شیراز بر روی امواج کلمات

شیراز فقط در حافظیه، سعدیه، برخی موزه‌ها و نقاط دیدنی خلاصه نمی‌شود. شیراز شکرانه‌ی آفرینش و شهر یادمان‌های باستانی است. شهر تخت جمشید، هخامنشی‌ها و پاسارگاد است. شهر دشت ارژن و یادآور ایثار آریوبرزن‌ها، شهر طمانیه و شکوه تاریخ است. شهر باورهای اهورایی و بعد‌ها، شهر شکوفائی مذهب اسلام است. شهر حضرت احمد بن موسی (ع)، شهر قرآن، شهر لسان الغیب حافظ، شهر سعدی، شهر عرفای شوریده حال همچون مشتاق علیشاه است که از قم تا شیراز با پای پیاده پیمود و در جوانی صاحب کشف و کرامات شد‌. 

شیراز شهر هنرهای سنتی است، شهر معماری زیبای ایران در سده‌های میانه، شهر خط نگاره‌ها، شهر منبت، شهر قرآن نگاره‌ها، شهر شاعران قرآن نگار، چون وصال شیرازی که ۹۷ بار قرآن را در خط خوش استنساخ کرده است و امروزه تزئین موزه‌های جهان است.

شیراز شهر باغ‌های نارنج است. شهر مسقطی، نان یوخه و نان شیرینش، شهر گلیم و قالی‌های هزار رنگش، شهر زعفران، خرما و عرقیات، شهر انجیر و لیمو و انار سرخ رنگش.   شهر گلزارها و گلستان‌ها، شهر بوستان‌های طبیعت. شهر حجره‌ها و حوزه‌ها، شهر مکتب‌ها و مکتب‌خانه‌ها، شهر دانشگاه‌ها و محافل علمی و در یک کلام، شیراز شهر هنر و معرفت است. موزه‌ها که مثل ماشین زمان آدمی را به هزاران سال قبل  می‌برد. از اشیا تاریخی چشم‌نواز در موزه‌های هخامنشی، ساسانی و موزه‌ی قاجار، از گونه‌های جانوری، گیاهی و زمین‌شناسی در موزه‌های تاریخ طبیعی و تکنولوژی، از اشیاء سفالی و سلاح‌های دوره‌ی صفوی و پهلوی نمی‌توان به راحتی عبور کرد.

کسانی که به شیراز سفر کرده‌اند، حتما این تصویر قشنگ از بالا و از هواپیما را در ذهن خود دارند. در آسمان آبی شیراز که آبی‌تر از همه‌ی آسمان‌هاست و خورشید در آنجا تلألو دیگری دارد، زمین را که نگاه می‌کنید رفته رفته درشت‌تر و بزرگ‌تر می‌شود. درختان سبز، قامت می‌افزایند و خانه‌ها شکل می‌گیرند. باغ ارم از دور جان می‌گیرد و مثل یک قلب ملتهب، شما را فرا می‌خواند. کمی این طرف‌تر، باغ عفیف‌آباد است که در زیبایی‌ و طراوت پهلو به ارم می‌زند، و باغ و نارنجستان قوام هم که در زیبایی‌ کم از آن دوتا ندارد. هر سمت را که نگاه می‌کنید، باغی است با عمارتی زیبا و دیدنی، و این ویژگی‌ها فقط و فقط این تصور را که شیراز شهر باغ و خانه‌های قدیمی است، برایمان تداعی می‌کند. باغ موزه‌هایی که معماری زیبای ایران را از دوران صفویه تا عهد قاجار را برای همیشه تاریخ به نمایش گذاشته است. 

هواپیما هنوز در آسمان شهر دور می‌زند. آن گنبد نیلگون که بر روی یک بنای مستطیلی و در وسط یک باغ پر از گل است، آرامگاه سعدی معروف به سعدیه است‌. شیرین زبان‌ترین و عاشق‌ترین شاعر ایران در تمام تاریخ که عشق را به زبان مردم جاری می‌زند. 

از آن سوی شهر دروازه قرآن پیداست، و دورترها تخت جمشید، پله‌ها و ستون‌های سنگی خود، مثل شهر سنگستان هنوز هم تاریخ را به نظاره ایستاده است. کم کم با شیراز هم سطح می‌شوی. دیگر خبری از آنچه دیدی نیست جز درخت‌ها و ساختمان‌هایی که به سرعت از پشت شیشه و پنجره هواپیما عبور می‌کنند و تو مثل دیگران خود را برای پیاده شدن آماده می‌کنی. این شهر به تنهایی یک ایران است و به اندازه‌ی تمام ایران دیدنی دارد. هر ایرانی که ریشه در ایران دارد و به سرزمین خود می‌بالد، بیش از هر چیزی به سراغ ریشه‌ها می‌رود. 

نویسنده: رقیه فرجی