سریال قورباغه

سریال قورباغه به کارگردانی هومن سیدی، شاید به پای فیلم و سریال‌های نتفلیکس نرسد، اما در سینمای فعلی ایران جزو بهترین کارهای سال‌های اخیر است. این سریال بعد از یک هفته توقیف از دی ماه سال ۱۳۹۹ تا فروردین ۱۴۰۰ از نماوا پخش شد و توانست چندین کیلومتر از رقیبانش جلو بزند و مخاطبش را نه تنها به پای قسمت‌ها کشاند، که حتی در چند صحنه‌ی طلایی، میخکوب‌شان کرد.

 قورباغه در پانزده قسمت منتشر شد. هر قسمت نام خاصی دارد که به دقت انتخاب شده و اشاره‌ای به وقایع پیش رو دارد. هر قسمت با مونولوگی از شخصیت اصلی داستان یعنی رامین فیاضی، با بازی صابر ابر شروع می‌شود و با مونولوگ دیگری از او پایان می‌یابد. قسمت اول با نام آفریقا، برداشتی از فیلمی فرانسوی با نام نفرت است.

هومن سیدی علاوه‌بر ارجاع به نفرت، به پیروی از سینمای هالیوود، ارجاعاتی به فیلم‌های پرطرفدار دیگری مثل برکینگ بد هم می‌دهد تا مخاطبان فیلم‌بازش را راضی کند.

ماجرا از یک چهارشنبه سوری آغاز می‌شود، که رامین، جواد و فرید اسلحه‌ای از مامور زخم خورده‌ای می‌دزدند. رامین به دلایلی به دنبال انتقام از نوری، همکلاسی قدیمی‌اش است، که اکنون به فردی با نفوذ و پر قدرت تبدیل شده است و شایعاتی مبنی بر توانایی وی به وادار کردن اشخاص به هرکاری به وسیله‌ی هیپنوتیزم وجود دارد.

پس از سرقت از نوری، با بازی نوید محمدزاده، قضایا پیچیده‌تر از نقشه‌ی رامین می‌شود و پای شمس‌آبادی، دشمن قدیمی نوری و فرانک، نامزد سابق رامین، لیلا خواهر نوری و نامزد سابق لیلا به قضیه باز می‌شود. سریال پیرامون قدرت نوری و مشکل رامین با او و انگشت پیدا شده‌ای که حاوی مواد ناشناخته‌ای است، می‌چرخد و با ایجاد گره‌های متوالی جذابیت خود را حفظ می‌کند و در آخر با سرانجام غافلگیر کننده‌ای به طور مناسبی به پایان می‌رسد.