حسین علیزاده

حسین محمد علیزاده موسیقی‌دان و نوازنده‌ی تار و سه تار در ۱ شهریور سال ۱۳۳۰ از پدری اهل ارومیه و مادری تهرانی  در منطقه‌ی سید نصرالدین بازار تهران به دنیا آمد. او پس از گذراندن دوران ابتدایی و راهنمایی و هنرستان موسیقی، به دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و همزمان در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به یادگیری و اجرای کنسرت پرداخت. حسین علیزاده نزد اساتیدی همچون هوشنگ ظریف، حبیب‌الله صالحی، محمود کریمی، علی‌اکبر شهنازی، داریوش صفوت، نورعلی برومند، سعید هرمزی، یوسف فروتن و عبدالله دوامی موسیقی آموخته و دوره‌های آن را گذرانده است. علیزاده از سال‌های ابتدایی دهه پنجاه به تدریس در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پرداخت و همزمان شکل دهی گروه مرکز حفظ واشاعه و شیدا و عارف و گروه سازهای ملی و حضور در برنامه‌های موسیقی جشن و هنر شیراز را دنبال کرد. او برای ادامه تحصیل موسیقی به دانشگاه آزاد برلین رفت و در سال‌های میانی دهه شصت به ایران بازگشت و گروه شیدا و عارف را بازسازی کرد که حاصل آن کنسرت شور انگیز با صدای شهرام ناظری، صدیق تعریف و بیژن کامکار در تالار وحدت بود.

حسین علیزاده از سال‌های پایانی دهه ۷۰ همکاری خود را با محمد رضا شجریان و کیهان کلهر و همایون شجریان آغاز کرد که حاصل آن اجرای کنسرت‌های مختلف در اروپا و آمریکا و کنسرت همنوا بابم در تهران (تالار کشور) بود. حاصل همکاری شجریان و علیزاده آلبوم‌های فریاد، همنوا بابم، داد و بیداد، زمستان و نوا بود

استاد علیزاده در سال ۸۳ با ژیوان گاسپاریان همکاری مشترکی داشت که نتیجه‌ی آن کنسرتی در کاخ نیاوران بود که بعدها این کنسرت در قالب آلبومی به نام به تماشای آب‌های سپید انتشار عمومی یافت و تا مرحله نهایی جایزه گرمی برای بخش موسیقی جهانی پیش رفت.

حسین علیزاده دو فرزند به نام‌های صبا و نیما دارد که هر دوی آن‌ها مثل پدرشان دستی بر آتش موسیقی دارند و زیر نظرش فعالیت می‌کنند. صبا نوازنده‌ی کمانچه و نیما نوازنده‌ی رباب و تار است. استاد علیزاده تاکنون سه بار برای آلبوم‌های فریاد، بی تو به سر نمی‌شود و به تماشای آب‌های سپید، نامزد جایزه‌ی «گرمی» در بخش «بهترین آلبوم سنتی جهان» شده است. جایزه‌ی گرمی معتبرترین جایزه صنعت ضبط و پخش موسیقی در آمریکا محسوب می‌شود. 

حسین علیزاده در جشنواره موسیقی فجر هم چهار بار جایزه بهترین موسیقی فیلم را برای فیلم‌های گبه، زشت ‌و زیبا، آواز گنجشک‌ها و ملکه از آن خود کرده است. او همچنین در جشن انجمن منتقدان سینمای ایران برای آهنگسازی فیلم آسمان زرد کم عمق، جایزه‌ی بهترین موسیقی متن را کسب کرد

علیزاده در زمینه موسیقی فیلم هم تجربه‌های موفقی داشت که از جمله آنها می‌توان به موسیقی فیلم‌های چوپانان کویر (حسین محجوب)، دلشدگان (علی حاتمی)، گبه (محسن مخملباف)، عشق طاهر (محمد علی نجفی)، ایران سرای من است (پرویز کیمیاوی)، زمانی برای مستی اسب‌ها (بهمن قبادی)، ابر و ‌آفتاب (محمود کلاری)، میراث کهن (سید محمد میر سلطانی)، زشت و زیبا (احمدرضا معتمدی)، لاک پشت‌ها هم پرواز می‌کنند (بهمن قبادی)، نیوه مانگ (بهمن قبادی) و موسیقی متن سریال تلویزیونی زیر تیغ اشاره کرد.

از آثار وی در زمینه‌ی کتاب و آلبوم هم می‌توان به ده قطعه برای تار (در ۴ جلد) ردیف میرزا عبدالله (اجرا با تار و سه تار)، دستور تار و سه تار دوره متوسطه تا پیشرفته (کتاب و نوار) بوسه‌های باران (مجموعه تصانیف) و پارتیتور قطعه نوا اشاره کرد.

حسین علیزاده در کمک به ساخت سازهای تازه  تجریه‌های موفقی داشت که از آن میان می‌توان به ابداع سازهای سلانه و شورانگیز اشاره کرد که هم اینک نیز در کنسرت‌هایش از آن بهره می‌گیرد. همچنان‌که در معرفی سازندگان سازها نیز پیشگام بود و درکنسرت‌های خود از سازندگان سازهایی که خود با آنها تکنوازی می‌کرد در بروشور کنسرت یاد کرده است.