سبد خرید شما خالی است.
از مورینیو تا توخل؛ قدرت زمان!
جهان در حال حرکت و هر حرکتی موجب تغییر، حرکت ما از تولد به سوی مرگ هم تابع این قانون است. ما در دوره‌های مختلف از زندگی دچار دگرگونی می‌‌شویم؛ شاید بالغ‌تر شاید هم عاقل‌تر، تا برخی تصمیمات، تفکرات یا اعتقاداتی که توسط گذشته ما تقبیح و اشتباه بوده به دستور مغز در آینده تصحیح و به یک نگرش تازه تبدیل بشوند.
به سال 2010 بازگردیم جایی که ژوزه مورینیو با اینترمیلان موفق به کسب سه‌گانه شد، حملات و اتهامات به قدری تند بود، که تاریخ سازی اینترمیلان را فراموش کنیم و از یاد ببریم که افعی‌ها تنها تیم ایتالیایی فاتح سه‌گانه هستند. ضد فوتبال، دفاع اتوبوسی، بازی کثیف این‌ها تنها بخشی از القاب تیم‌های آقای خالص بود. حضور مورینیو در رئال مادرید و شکستن رکورد گلزنی با ۱۲۱ گل و فتح لالیگای ۲۰۱۲ هم دلیلی نبود تا هواداران اسم مرد پرتغالی را از لیست دشمنان فوتبال زیبا خارج کنند.
والنسیا هکتور کوپر متکی به فوتبال دفاع-ضدحمله رنسانسی در فوتبال جهان ایجاد کرد. والنسیا که این روزها یک تیم میان رده در اسپانیا است و هیچ‌گاه نیز چندان درخشان نبوده است با اندیشه‌های هکتور کوپر دو دوره متوالی لیگ قهرمانان اروپا یعنی سال‌های ۱۹۹۹-۲۰۰۰ و ۲۰۰۰-۲۰۰۱ به فینال مسابقات رسید و البته بدشانس بود، که فرصت کسب این جام زرین را از دست داد.
اکنون پس از گذشت دو دهه، ارزش دفاع در فوتبال بیش از پیش آشکار شده است. از کانترپرس و دفاع چند لایه می‌گوییم، تیم تدافعی و فوتبال دفاع-ضدحمله چلسی تومل توخل را تحسین می‌کنیم. کلین شیت‌های متوالی و پر تعداد که با کلین شیت در برابر رئال به عدد ۱۸ رسید، نقش، تاثیر و اصرار توخل را بر بازسازی دفاع نشان می‌دهد، که منجر به اوج‌گیری مجدد چلسی شده و ثمره آن رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپاست. این قدرت زمان است که اکنون توماس توخل را محبوب و خوزه مورینیو را منفور کرده است!
شما می‌توانید مجموعه استیکرهای رئال‌مادرید یا چلسی را از سایت کادینر تهیه کنید.